De 1ste dag assertiviteit voelde ik aan als hartverwarmend: een groep hoogsensitieve mensen, die elkaar meestal niet kennen, die samenkomen met een gezamenlijk doel: groeien in assertiviteit.
Verschillende mensen vonden elkaar in herkenning, in onderlinge steun, in feedback geven aan elkaar,……..Het voelen van die herkenning doet ontzettend veel bij mensen, want vaak voelen HSP’s zich “alleen”. Omdat we vaak andere dingen voelen, horen, zien en ervaren, gaan we vaker en rapper twijfelen aan onszelf : ben ik wel “normaal”? Wat zou dat willen zeggen, “normaal”? In elk geval voelen HSP’s zich vaak anders dan de anderen, en ALLEEN. Zo’n gevoel van alleen zijn kan zwaar wegen en kan een groot verschil maken in veerkracht. Het is gekend dat alleen-zijn of alleen-voelen de veerkracht aantast. Het omgekeerde is ook waar: meer steun van gelijkgestemden verhoogt de veerkracht van mensen.
In een dergelijke groep gaat het over dingen leren i.v.m. assertiviteit, over oefenen , over delen, over voelen, over groeien. Daarnaast is de groepsdynamiek minstens even belangrijk om dit leren mogelijk te maken. “Veiligheid in kwetsbaarheid” is daarbij cruciaal. Ik bedoel daarmee dat deelnemers ervaren dat ze kwetsbaar kunnen zijn in alle veiligheid, zonder dat ze beoordeeld en veroordeeld zullen worden, zonder dat ze druk krijgen om te veranderen. Maar dat ze steun voelen als ze kwetsbaar zijn, als ze verdriet of kwaadheid tonen. Kwetsbaarheid tonen werkt ontzettend verbindend. Verbinding is ontzettend helend.
Ik hoor ondertussen dat verschillende mensen aan het plannen zijn om in een “huiswerkgroepje” samen te komen. Ook hier gaat het niet alleen over de concrete inhoud van wat ze samen gaan doen. Het gaat ook over de verbinding die sterker wordt, waardoor de volgende dag het groepsproces nog dieper kan gaan.
Voel jij je soms of vaak ook alleen als hoogsensitieve persoon? Ben je nog niet klaar om deel te nemen aan een groep? Dit kan je alvast doen:
- Kijk rond in je omgeving of je mensen ziet die mogelijk ook HSP zouden kunnen zijn, of eventueel voldoende sensitiviteit hebben.
- Zie je niemand die mogelijk HSP zou kunnen zijn, stel jezelf dan de vraag : bij wie voel ik me veilig?
- Praat met deze persoon, in een 1 op 1 gesprek (want dat voelt veiliger) over jouw HSP-zijn.
- Luister goed naar de reactie: kent deze persoon hoogsensitiviteit? Toont hij/zij interesse ervoor? Is er herkenning als je het uitlegt?
- Voelt deze reactie voor jou als veilig? Voel je je begrepen?
- Als je om een of andere reden niet zeker bent dat de ander jouw materiaal zal discreet behandelen , kan je dit dan vragen?
- Creeër op deze manier stap voor stap een verbinding waarin kwetsbaarheid veilig voelt. Waarin je beiden kan delen wat je nodig acht, waar je beiden mekaar kan laten zijn met wat er is bij de ander.
- Gebruik deze veilige verbinding om samen te groeien, zowel in assertiviteit als in andere thema’s en vier samen de successen!
Ondertussen is het een cliché geworden: corona komt ons (onder andere,….) bewustzijn brengen. Dit loopt niet steeds over rozen, dat spreekt voor zich. Ik zie heel zware confrontaties bij mensen. Koppels, die na 43 jaar samen, eindelijk de moed opbrengen om wat niet goed is, te bespreken. Patronen die ineens op zijn. Dynamieken die er langzaam in geslopen zijn, tonen zich ineens, in een shock. Ineens zie je hoe toxisch een bepaalde relatie of situatie blijkt te zijn. En er gebeurt iets, waardoor het tot een breuk komt.
Een paar maanden geleden kwam de 18-jarige Claudia op intake. Via een tante had ze ontdekt dat ze HSP is. Haar mama vond nu wel dat ze best hulp zou zoeken. Ze voelde sinds een paar weken minder zin in alles, had voornamelijk zin om alleen thuis te zijn en weende veel. Na wat doorvragen, bleek er op het eerste zicht geen groot ”probleem” te zijn in haar leven. Ze heeft liefdevolle ouders, 2 zussen met wie ze goed opschiet, en volgt op school een richting die haar boeit. Ze heeft vriendinnen, gaat zwemmen in een club, en doet regelmatig “ontspannende” activiteiten.