In opstellingenwerk is blijkbaar minder bekend wat de kracht van het toeval is. Sommige mensen komen alleen naar een opstellingendag om zelf een opstelling te doen rond een eigen vraagstelling en met een bepaald doel voor ogen. Soms is dit natuurlijk wat er aan de orde is. Voor sommige andere thema’s is een ander houding meer aangewezen. Sommige thema’s vragen om opheldering, maar je komt er zelf niet bij. Ze zijn onbenoembaar, liggen in het verborgene. En toch belemmeren ze je.
Naar een opstellingendag komen als representant is dan vaak een goede insteek. Als representant doe je niet zelf een opstelling, maar je kan wel gekozen worden als representant in de opstelling van iemand anders Nu blijkt dat je heel vaak niet zomaar gekozen wordt. De keuze van representanten is intuïtief, en heel vaak is er een zekere overlapping met een eigen thema. Niet persé letterlijk, maar vaak is het er toch. Dit betekent dat je als representant ook de kans krijgt om te helen. Sterker nog : je krijgt de kans om te helen vanuit overgave aan wat is.
Dit vraagt om een attitude , waarbij je bereid bent het doelgerichte los te laten. Dit vraagt een ingesteldheid van procesgerichtheid, van onderzoeken, van exploreren, zoals we dat zo mooi zeggen in jargon.
Dan kan datgene wat voor jou onbenoembaar was naar boven komen en in het licht komen.
Paulus: “Alles komt tevoorschijn als het aan het licht wordt blootgesteld. En wat aan het licht wordt bloot gesteld, wordt zelf licht.”