Klinkt dit raar?
Awel, het zit zo. Een burnout krijgen mensen veelal door over hun grenzen te gaan, te veel te zorgen, te veel te werken, perfectionisme, .. te ver te gaan. Door niet te beseffen dat ze hoogsensitief zijn en wat dit meebrengt aan mogelijkheden en beperkingen.
Soms kunnen mensen al een stuk verder met suggesties en aanmoediging om meer te rusten, om te begrenzen. Om zelfzorg in te schakelen. Om te doseren. Om te leren voelen. Om genoegen te nemen met ‘goed genoeg’, ipv ‘perfectie’.
Maar vaker zie ik cliënten waar dit na verloop van tijd niet genoeg is. Deze mensen kunnen echt niet (goed) voelen wanneer het te veel is voor hen. Ze blijven gaan. Sommige mensen lijken bijna te zoeken naar taken en verantwoordelijkheden om over hun grenzen te kunnen gaan.
Hier gaat het op een dieper niveau over jeugdkwetsuur. Er is heling nodig om echt een diepgaande verandering te krijgen.
In de laatste sessie met Bart kwamen we erbij dat hij wegloopt van een diepere emotie. Op zijn werk neemt hij veel verantwoordelijkheid. Hij heeft een leidinggevende die zijn job niet goed aankan, dus neemt Bart een en ander over. Thuis draagt hij ook heel veel. Zijn partner heeft een nog drukkere job, en dus doet Bart het meeste in het gezin. De kinderen komen naar hem toe met emotionele en andere zaken. En in de familie is hij ook diegene die verbindt. Je hoort het al : het is veel.
En het roept in eerste instantie niet iets op van vluchten, alleen van niet genoeg begrenzen. Maar onder al dat doen en zorgen, zit een vlucht. Bart gedroeg zich aanvankelijk alsof hij er niet voor kiest. Neen, het overkomt hem. Er is altijd een reden waarom het zogenaamd niet anders kan en nu, vandaag nog moet gebeuren. Als ik hem deze feedback geef, ziet hij het na enige weerstand. Hij beslist om aan de slag te gaan met de jeugdkwetsuur die er onder ligt en die maakt dat hij vastzit in ‘doen’. Er zitten nl. heel veel emoties bij Bart, die er niet echt kon zijn. Als hoogsensitief kind voelde hij dat er geen echte ruimte was om te zijn, om klein te zijn, om zich te laten gaan. Hij moest te rap groot zijn, en zorgen. Hierdoor is ontspannen, rusten en zijn niet evident voor hem.
Als hij aanvankelijk in individuele sessies stap voor stap naar zij jeugdkwetsuur gaat, deze emoties gaat voelen en loslaten, komt er verandering. Eindelijk gaat Bart zijn leven zelf vormgeven, zodat er ruimte is voor hem. Hij kan nu zakken in het ‘zijn’ en rust en ontspanning, toelaten. Het verder werken in groep aan deze kwetsuren brengt hem bij de kering, vanwaar het gemakkelijker wordt, vanwaar je duidelijker resultaat ziet en voelt.
Ben jij ook op weg naar een burnout, een depressie? Of merk je dat je nog oude jeugdkwetsuren hebt, die niet helemaal geheeld zijn?
Geef je dan nu op voor het traject Heel je innerlijk kind, dat start op 22 april. Of maak eerst een afspraak voor een individueel gesprek..
Wees welkom!