Een aantal posts geleden schreef ik over relaties die toxisch zijn of geworden zijn. Als je deze blog gemist hebt, ga dan naar de website, naar blog, en tik in bij de zoekfunctie : ‘Weg met al wat toxisch is in je leven’. Of klik hier om rechtstreeks naar de pagina te gaan. Ik wil nu wat meer ingaan op wat je kan doen nadat je vaststelt dat een relatie toxisch geworden is, of aan het worden is.
Als je vaststelt dat er aspecten zijn aan een contact die niet ok zijn, dan is dat doorgaans de eerste stap om dit te bespreken in de relatie. Hier zit al veel aarzeling bij mensen. Aarzeling om voor zichzelf op te komen, angst om afgewezen te worden, angst om de ander te verliezen. Allemaal zeer begrijpelijke angsten. Die zich mogelijk ook kunnen waarmaken. Het is wel mogelijk dat een vriendin jou niet meer wil als je niet meer uitsluitend ter beschikking staat van haar. Het is ook mogelijk dat een partner niet accepteert dat je je niet meer naar beneden laat halen. Het kan gebeuren dat de ander niet echt wil praten over het toxische in de relatie.
Als je tot nu toe weinig opkwam voor jezelf kan je dit misschien moeilijk inschatten. Je neemt een risico, klein of groot.
Alleen nodig ik je uit om jezelf de vraag te stellen : een relatie die echt toxisch is (d.w.z. dat ze jou ziek maakt op een of andere manier) wil jij die zo laten bestaan? Wil je jezelf dit aandoen? Ben je voor jezelf niet meer waard?
Natuurlijk zijn er gradaties van toxisch. Een relatie kan een heel klein beetje toxisch zijn, of heel veel. En hoeveel het is, kan je o.a. ontdekken in het bespreekbaar maken ervan.
Want het begint natuurlijk met een beetje. Na een avond met een vriendin merk je dat jij niet aan het woord ben geweest. Je wou nochtans iets delen met haar. Jij nodigde jouw vriend al 5 maal uit om te komen eten. Hij waardeert het, maar nodigt jou nooit uit. Het is nog niet echt toxisch, maar mogelijk onevenwichtig. En het kan toxisch worden, als je het zo laat. En als het zo verder evolueert.
Sommige hoogsensitieve personen zijn zo gericht op de behoeften van anderen, dat deze anderen dit als vanzelfsprekend aannemen. En niet op het idee van wederzijdsheid of verantwoordelijkheid komen. En sommige HSP’s beseffen zelf ook niet helemaal dat ze zoveel geven. Ze doen het al jaren, en staan er niet bij stil. Tot ze tot inzicht komen. Of tot ze in een burnout of depressie terecht komen. En dit het begin wordt van een bewustzijnsproces.
Dus, hier zijn een aantal stappen en mogelijke vragen jezelf te stellen als een relatie niet meer ok voelt:
- Ga een gesprek aan waarbij je de ander uitnodigt om te praten over datgene wat voor jou niet meer ok voelt. Zet hierbij eerst een kleine stap. Vertel wat er niet ok voelt, liefst zonder verwijten.
- Zoek hierbij eerst steun bij iemand uit je dichte omgeving als je veel angst hebt om de stap te zetten
- Kijk kritisch naar de reactie van de ander: hoe ervaart hij dit? Staat hij open voor gesprek? Is hij bereid om rekening te houden met jou? Is het nieuw, wat je vertelt?
- Als deze situatie al langer duurt, dan is het natuurlijk lastiger om het te veranderen. Geef in dergelijk geval ook aan dat het al langer bezig is. En neem je verantwoordelijk op voor het niet vroeger praten hierover!
- Als iemand niet bereid is te luisteren, of rekening te houden met jou en de relatie blijft hetzelfde, dan kan je stilstaan bij de waarde van de relatie.
- Zijn er andere manieren om het toxische uit de relatie te halen? Kan je zelf anders omgaan met jezelf en de ander, waardoor er een andere dynamiek komt tussen jullie?
- Is deze relatie waardevol voor jou: wat geeft ze jou?
- Wat zou je verliezen als deze relatie er niet meer zou zijn?
- Kan jij je zelfrespect bewaren en in deze relatie blijven staan?
Merk je dat het lastig is om voor jezelf op te komen? Geef je dan op voor het traject assertiviteit dat vermoedelijk start in het voorjaar.
Veel succes!