Vermijdingsgedrag, ken je dat? We hebben het allemaal wel eens, als we een lastige dag of periode hebben, dat we sommige ‘lastige’ dingen uitstellen. Een lastig telefoontje, een eerder lastig klusje. Iets moeten aanschaffen, waar je niet goed weet hoe eraan te beginnen. Een vriendin laten weten dat je in deze vriendschap iets mist, of iets graag anders zou willen. Neen zeggen tegen iemand die je iets vraagt. Neen zeggen tegen een aanbod.
Maar sommige mensen hebben het heel erg : ze lopen mijlenver rond om maar geen confrontatie te hoeven aangaan. Wanneer spreken we van een confrontatie?
Ik zou het als volgt omschrijven : elke keer als je iemand een boodschap geeft, waarvan de ander het (vermoedelijk) niet zo leuk vindt om deze te ontvangen. Een confrontatie kan dus ook een begrenzing zijn, of een neen tegen een vraag. Want dit kan heel confronterend zijn om te doen of om te ontvangen, als je het niet gewoon bent.
Het gevolg van een dergelijke houding is dat deze mensen veel doen dat eigenlijk niet klopt voor hen. Omdat ze niet durven neen zeggen of begrenzen. Ze gaan mee shoppen omdat hun vriendin dit vraagt. Ze kiezen voor een vakantiebestemming die hun partner voorstelde. Ze doen zich voor alsof ze gezond eten om iemand te pleasen. Alles om maar geen confronterende boodschap te moeten brengen.
Sommigen gaan nog verder : ze gaan dingen doen , waarvan ze veronderstellen dat de ander het verwacht van hen. Zonder zelfs af te checken of de ander dit werkelijk wenst of verlangt. Soms zitten ze er mijlenver naast, en waar ben je dan eigenlijk mee bezig? Ik doe het voor jou en jij dan voor mij, terwijl we het beiden niet echt willen. Wat een verspilling van tijd en energie.
Bovendien ben je eigenlijk niet helemaal eerlijk tegen de ander. Je toont je niet echt. Je bent zeker niet authentiek. Hiermee ontneem je de ander een kans op een echt diepe verbinding met jou. Is dit wat je wil?
Herken je hier iets van bij jezelf? Realiseer je je dat je het anders wil? Wil je wel gaan voor een echte diepe verbinding met je liefste, met je kinderen, familie, vrienden?
Dan kan je het beste hiermee rekening houden :
- Als je in het verleden te veel aangepast hebt en je bent in de vermijding gegaan, dan kan het goed zijn om dit in een gesprek te vertellen aan de ander.
- Als hij/zij jou tegemoet wil komen, krijg je misschien wel de vraag wat hij/zij kan doen om je hiermee te helpen. Denk er over na.
- Als je wel een confrontatie aangaat, gebruik dan neutrale taal : ‘te veel geluid’ is wat anders dan ‘lawaai’, of ‘een vervelende geur‘ is wat anders dan ‘stinken’.
- Blijf in een positieve gesprekshouding: je kijkt de ander aan, praat helder en duidelijk, gebruikt weinig taal, korte zinnen. Je lichaamshouding is open, je bent zelf ook open voor mogelijke reacties.
- Je gebruikt je stem op een zachte en rustige manier. Ook liefst zo neutraal mogelijk.
- Als je het spannend vindt om te doen, kan je dit zeggen. Dit is NIET zwak, het is sterk.
Veel succes, volgende keer ga ik dieper in op de mogelijk achterliggende redenen waarom iemand zo in de vermijding gaat.
Dag Ann,doe ik -correctie deed ik-gans mijn huwelijksleven lang, en nu dans ik ook met de kinderen(volwassenen met zelf kinderen) langs de heikele onderwerpen,om toch maar niet in discussie te gaan . Conclusie:je vermijdingsgedrag maakt dat niks nog authentiek is .