Of: de (meestal negatieve) voorspelling die zichzelf waarmaakt.
Sam verloor zijn moeder toen hij 9 jaar was. Hij werd als hoogsensitief kind emotioneel niet goed opgevangen door zijn vader en zijn omgeving, waardoor dit trauma nog dieper werd ingebed. Sam zette een pantser van stoerheid rond zich om te overleven met zijn hoogsensitiviteit.
In zijn jongvolwassenheid voelde hij zich vaak afhankelijk van zijn partner, had verlatingsangst. Hij ging heel erg in de aanpassing. O.a. hierdoor sprongen een paar relaties af. Op een bepaald moment was de pijn te veel om te dragen. Sam besliste om dit niet meer te laten gebeuren en schoot door naar de bindingsangst. Sindsdien verbindt Sam zich nog wel in een relatie, maar met veel voorbehoud en tijdelijk. Hij heeft eigenlijk een heel groot hart, en opent het gedurende een beperkte tijd. Maar hij engageert zich niet op lange termijn. Hij durft/wil/kan niet meer geloven in een duurzame relatie. Diep van binnen verlangt hij er wel naar, maar hij staat het zichzelf niet toe. Het deed teveel pijn om deze te verliezen en de oude pijn van het verlies van zijn moeder is hiervoor onvoldoende geheeld.
Doordat hij zich maar beperkt verbindt, sprong zijn laatste relatie af. Diegene ervoor ook. Dat gaat zo :
Sam heeft verschillende onbewuste strategieën in een relatie. Hij kan niet goed communiceren, verzet zich tegen diepere gesprekken, ziet elke diep gesprek als een ruzie. Door zijn verzet ertegen, worden deze gesprekken dan ook ruzie. Ook als dit niet noodzakelijk is. Dit geeft hem dan veel stress en dan begint de cirkel naar beneden. Of door alle gespreksthema’s te vermijden, stapelen deze zich op en worden vroeg of laat een probleem.
Daarnaast zoekt hij voornamelijk het symbiotische bij een vrouw. Zijn moeder verdween uit zijn leven in een heel cruciale fase. Dus, Sam zoekt een manier om op te kijken naar een vrouw. Ik schrijf meer over symbiose in een van de volgende blogs. Diepere gesprekken over verschillen passen niet in een symbiose, op zo’n moment is er wat afstand. Evenwel hoeft deze (beperkte) afstand niet in de weg te staan van liefde, verbinding, of verliefdheid.
Je ziet, Sam verlangt diep van binnen naar een duurzame relatie, maar doordat zijn angst voor de pijn zo groot is, zet hij verschillende strategieën neer zodat hij deze zeker niet kan hebben. En zo ontstaat de self fulfilling prophecy. Hij ging nl. waarmaken wat hij voorspelde. Waarna hij vermoedelijk zegt : ’zie je wel, het kan niet, een duurzame en langdurige relatie’, nog maar eens.
Want ons onbewuste brein wil eerder gelijk krijgen dan gelukkig zijn, dat is waarom onze beperkende overtuigingen zo krachtig zijn.
Sam is een heel mooi en duidelijk voorbeeld van jezelf niet geven wat je eigenlijk verlangt. Vanuit oude, niet verwerkte pijn. Vanuit niet verwerkt trauma. We doen dit allen af en toe, in kleine of grote dingen. Doordat we (onbewust) neerzetten wat we niet willen. Doordat we geen risico’s durven nemen. Of, in andere gevallen, doordat we te veel risico’s nemen. Want een echt diepe verbinding is een risico op pijn, iets wat Sam al leerde als kind. ‘Een vrouw, die emotioneel heel dicht komt, zal je vroeg of laat verlaten’, zo heeft hij het ingeprent. En eenmaal iemand dood is, komt ze niet terug, dat heeft hij geleerd en ervaren. Dan doet hij de boeken toe.
Tot je je bewust wordt van wat er speelt. Want dan kan je ingrijpen, dan kan je actie ondernemen en een transformatieproces aangaan. Het veranderde toen Sam besliste om bij mij in therapie te komen. Dit was zijn beslissing om zijn leven echt in handen te nemen en toe te laten wat hij diep van binnen verlangt. Daarover meer een andere keer.
Herken jij deze self fulfilling prophecy bij jezelf? Waar doe je dit en welke strategieën gebruik je om je angst te realiseren?
Dit is nl. al een eerste stap naar bewustzijn.
Wat je hier schrijft doe ik ook. Ik heb al 4 relaties gehad en de laatste 2 hebben me zo hard gekwetst dat ik het niet meer aandurf een relatie aan te gaan terwijl ik er eigenlijk wel naar verlang. Ook een soort van verlatingsangst en bindingsangst