Vorige blog ging over de donkere tijden, waarin we nu leven, niet alleen letterlijk, ook figuurlijk. Het ging over zelfzorg en jezelf zichtbaar maken. Daarnaast kan er nog iets meer aan de hand zijn, als je veel weerstand voelt t.o.v. het donker. Misschien is er wel iets donker in jou, dat zich wil tonen?
Een fenomeen dat eerder onbekend is, gaat over een prenataal trauma, nl. alleengeboren tweeling (AT). Wat is dit? In de moederschoot beginnen meer mensen (ongeveer 10%) als twee- of meerling. In de loop van de zwangerschap sterft bij sommige het tweelingzusje of broertje. Vaak weet de moeder hiervan niets. Soms merkt ze fysiek of emotioneel wel iets op, maar kan het niet plaatsen, gezien het fenomeen niet echt bekend is.
Hoe kan je weten of jij mogelijk een alleengeboren tweeling bent? Herken je deze kenmerken?
- Ze hebben vaak een item met grenzen. Hun grenzen zijn vaag en onduidelijk.
- Ze zijn meestal hoogsensitief.
- Ze hebben een groot empathisch vermogen en zijn zich goed bewust van het behoeften van anderen.
- Ze kunnen geneigd zijn tot fusie in contacten, of nemen net veel afstand.
- Mensen of dieren loslaten is heel erg pijnlijker. Het kan paniek losmaken. Het rouwproces kan heel intens zijn en lang duren.
- Ze hebben veel innerlijke contrasten : ze zijn bijvoorbeeld heel ordelijk en heel slordig tegelijk. Ze zijn gestructureerd en op sommige terreinen net niet.
- Emotioneel kunnen ze heftig reageren en vlug doorschieten van het ene uiterste naar het andere
- Ze hebben het vaak moeilijk om zichzelf zichtbaar te maken. Ze doen heel vaak onzichtbaar werk.
- Ze hebben vaak het gevoel anders te zijn dan anderen.
- Ze zijn vaak op zoek naar iets en weten soms niet naar wat precies.
- Vaak is er sprake van een schuldgevoel, dat diep verborgen kan zitten.
Je kan natuurlijk best al deze kenmerken hebben, zonder dat je echt een alleengeboren tweeling bent. Maar het kan toch al interessant zijn dit te onderzoeken, want de kans bestaat. Wil je meer lezen over AT? Kijk dan op mijn website.
Natuurlijk zijn er ook andere prenatale trauma’s mogelijk, die ook in deze donkere periode naar boven willen komen. Als een moeder zich onvoldoende kan openstellen voor het kind in haar schoot, dan was er onvoldoende liefde en warmte voor jou als foetus. De hechting tussen moeder en kind begint hier als het goed is.
Dit kan vele verschillende redenen hebben. De moeder werd verlaten door de partner gedurende de zwangerschap, er gebeurde iets anders dramatisch in haar leven. Ze had een miskraam voor ze zwanger werd van jou en heeft dit verlies nog niet verwerkt. Je was onbewust verwekt en nadien ook niet echt welkom. Er zijn nog veel meer mogelijkheden.
Als je mogelijk een alleengeboren tweeling bent, of een ander prenataal trauma meegemaakt hebt, dan kan dit best nu, in deze donkere periode naar boven komen.
Ont-sluier de donkerte in jezelf. Ga in er in. Zoek hulp als je deze nodig hebt.