‘Ik moet toegeven dat ik diep van binnen nog een kind ben’ las ik in de krant. Een of andere beroemdheid had dit gezegd, nl. Mijn (innerlijke) reactie was : toegeven? Alsof dit iets verkeerd is? Kan je er niet beter fier op zijn?
Wel, het hangt er natuurlijk van af.
Als jij het kind ‘uithangt’, wat betekent dat je niet genoeg verantwoordelijkheid opneemt, dan is dit uiteraard niet zo positief.
Als het betekent dat je goed ‘kinderlijk’ (verwar niet met kinderachtig) kan zijn, dwz dat je contact kan maken met je innerlijk kind, en dus gemakkelijk toegang hebt tot je levensenergie, je emoties, je creativiteit, je speelsheid, dan is het zeker iets positief.
Wat maakt nu dat je dat laatste, het kinderlijk zijn, soms niet zo goed kan doen? Dat heeft te maken met jeugdkwetsuur. De emoties van deze kwetsuur zitten in ons innerlijk kind. Vaak was het nodig om deze af te sluiten van onszelf, om te overleven. Maar als je deze emoties in een kluis in de kelder weggemoffeld hebt, dan hangt daar altijd ook een ander deel van je innerlijk kind aan. Dat mee in de kluis gaat. Je spontaneïteit vb. Je speelsheid. Je levensenergie. Je creativiteit. Genieten.
Daarnaast is het zo dat diepe jeugdkwetsuren een invloed zullen hebben op je relaties. Op alle relaties, en uiteraard is de invloed op een partnerrelatie erg groot.
Katia komt al enige tijd in individuele therapie. Toch is zij er nu pas aan toe om echt haar jeugdkwetsuren aan te pakken, uit te pakken en open te maken. Hiermee wordt zichtbaar waarom zij al heel lang geen relatie had/wou. Ze duwde mogelijke partners weg, vanuit de angst om hetzelfde mee te maken als ze zag bij haar ouders. Deze hadden geen liefdevolle relatie en Katia droeg hier heel veel pijn van mee. Let wel, dit gebeurde heel onbewust.
Nu zij dit open gemaakt heeft en de emotie getoond, gevoeld heeft, gaat zij anders om met mensen in het algemeen en ook met mogelijke partners. Ze leerde al een paar nieuwe vrienden kennen, en wie weet is daar binnenkort een mogelijke partner bij.
Het openen en helen van je jeugdkwetsuren heeft een invloed op zoveel aspecten van je leven. Het lijkt paradoxaal, maar contact maken met je innerlijk kind, heeft niet alleen tot gevolg dat je creatiever en speelser wordt, je wordt er eigenlijk ook volwassener van.
Er is ook een invloed op je relaties, op je werk, op je hobby’s. Hoe je omgaat met jezelf, met je kinderen, ….Want alles wat niet geheeld is, geef je door aan de volgende generatie. Uiteraard meestal onbewust.
Wil jij je kinderen een heel heel groot kadoo geven? Heel dan je oude kwetsuren.
Schrijf je vandaag nog in voor het traject ‘heel je innerlijk kind’, dat start op 22 april. Wees welkom!