In een crisis worden we geconfronteerd met onszelf. Dit geldt voor onze maatschappij, dit geldt voor ons persoonlijk. Er tonen zich dingen, waar we wat mee moeten, of anders gezegd : er tonen zich lessen. Bij vele mensen zijn deze heel duidelijk, en zij weten wat te doen hiermee. Bij sommigen zijn de lessen zeer aangenaam : meer tijd hebben voor je relatie en dan voelen dat deze zich hierdoor verdiept, dat je meer verbinding voelt met je partner. Het is geen straf natuurlijk. Het is dan aan jou om nu, bij het stilaan openen van de quarantaine, voldoende conclusies trekken om hiermee blijvend iets te doen. Om uit te maken wat echt belangrijk is in jouw leven en daarnaar te handelen.
In vele andere gevallen zijn crisis-confrontaties niet zo duidelijk, of gebruiken mensen deze confrontaties om destructief om te gaan met zichzelf. Het negatief of destructief omgaan met jezelf kan natuurlijk op zich een confrontatie zijn.
Gisteren zag ik Bie. Zij voelde zich ‘hervallen’ in oude patronen, waarvan ze dacht dat ze definitief voorbij zouden zijn. Daarom was ze dan ook erg kwaad op zichzelf. Want ze kon niet plaatsen, dat dit patroon terug kwam. Ze was erg streng en bestraffend, want dit was een patroon dat ze niet meer wou, absoluut niet. Ik legde haar uit dat dit patroon een betekenis had. Dat het tijd was voor de volgende klas in deze school, want er was nog wat proceswerk te doen in dit item.
Vaak gebruik ik hierbij de school als metafoor. Als je naar een volgend traject gaat, van lagere school naar middelbaar bijvoorbeeld, dan ‘herval’ je opnieuw naar de jongste, minst ervaren leerling, dan voel je je eerder klein t.o.v. de 6de jaars. Dan leer je eerst nog veel over het nieuwe systeem van lesgeven. Maar niemand vindt dan dat hij achteruit gegaan is t.o.v. het lager onderwijs. Iedereen snapt dat dit erbij hoort, het herbeginnen.
Toen Bie dit eenmaal zag, kon ze gemakkelijker positief omgaan met wat zich aandiende en wat ze te leren had. Ze is nu op weg in dit proces.
Als je deze metafoor toepast op jouw proces, dan krijg je vanzelf meer inzicht in waar je zit. Je kan dan deze les plaatsen in jouw leerprogramma. Zo kan je positief omgaan hiermee, in plaats van jezelf op je kop te geven. Dat scheelt al heel veel in lijden of comfort.
Kan jij zien welke lessen zich tonen in deze crisis? Als je het niet ziet, stel jezelf dan de volgende vragen:
- Wat kom ik tegen?
- Wat is er anders nu, ten goede?
- Wat is er anders nu, ten kwade?
- Wat is het item waarmee ik iets te doen heb?
- Wat vraagt om een ander plek in mijn leven?
- Wat dien ik nog eens neer te zetten?
- In welk vak krijg ik nog een volgende les?
- Kan ik deze les alleen aan, of dien ik hierbij hulp te vragen?
- Waar kan ik deze hulp vinden?
- Wat dien ik fundamenteel anders te doen dan voorheen?
Uiteraard zijn niet alle vragen van toepassing op jou. Er zijn veel verschillende situaties, ik zie veel variatie in de aangeboden lessen. Als je er niet alleen uit geraakt, vraag dan hulp, aan iemand uit je omgeving, of, als dit niet voldoende is, aan een prof.
Veel succes!