Deze morgen zag ik Melly in mijn praktijk. Zij is een fantastische vrouw, alleen weet ze dat zelf nog niet (helemaal). Ze is sinds een paar maanden in ziekteverlof vanwege een depressie met burnout-kenmerken. Ze zag onlangs haar huisarts, die in het gesprek aangaf: “het is echt wel nodig om je te herpakken”. Daaruit concludeerde ze dat haar huisarts van haar verwacht dat ze binnenkort al weer gaat werken. Ze was zichzelf onder druk aan het zetten en geraakte al in een knoop omdat ze voelde dat ze hiervoor nog niet klaar is.
Vele HSP’s herkennen dit: iemand zegt iets dat niet helemaal duidelijk was en ze maken er een volledig verhaal rond. Is dit erg? Neen, helemaal niet, voor zover je weet dat het jouw verhaal is en geen realiteit. En voor zover je jezelf niet naar beneden haalt in je verhaal of systematisch denkt dat het met jou te maken heeft.
Ik deed het vroeger zelf ook wel, ik had vaak het idee dat “het” door mij kwam: een boze collega, een ontevreden klant. Tot ik leerde om dit soort dingen te (be)vragen. En om vervolgens los te laten wat niet van mij is. In het geval van Melly betekent dit vragen: ” wat bedoelt u hiermee?” want het zinnetje, je herpakken, kan veel verschillende betekenissen hebben.
Heel veel leed kan bespaard worden door deze reality check te doen. En wat kan er eigenlijk gebeuren als je dit doet? Alleen dat mensen mogelijk ontkennen en dan merk je het wel. Of dat de dokter in dit geval bevestigt dat ze verwacht dat Melly al vlug weer gaat werken. Tenminste weet je het dan, en kan je ingaan op iets reeël, niet op eigen gedachten en invullingen.
Een ander aspect van dit verhaal is dat Melly zichzelf niet veel tijd kan geven om te herstellen. Ook iets dat ik vaker zie bij hoogsensitieve personen. Ze zijn wel eens te veeleisend voor zichzelf. Ze verwachten te veel van zichzelf, en blijven ook nog doorgaan als ze eigenlijk al ziek zijn. Ze zijn, met andere woorden, geen liefhebbende ouder voor zichzelf. Ook al zijn ze heel vaak liefhebbende ouders voor hun eigen kinderen, voor andere kinderen, voor hun omgeving, ze zijn het niet voor zichzelf.
Uiteraard komt dit vaak voort uit oude jeugdkwetsuren. Ze zijn vroeger behandeld met ongeduld, vele eisen, met(te) hoge verwachtingen,.. en hebben dit nu binnen in zichzelf toegepast op zichzelf.
Als je jezelf herkent in dit verhaal, schrijf je dan in voor de dag over het innerlijk kind. Voor meer info, klik hier. Hierin staan we samen stil bij jouw jeugdkwetsuren en maken een begin met de heling ervan. Een dag in een helend bad, even weken.
Hoe heb jij geleerd om deze realtity check te doen? Of om jezelf de ruimte te geven die je nodig hebt? Wat heeft jou hierbij geholpen? Wat helpt je nog? Deel het in een reactie.