Almacht en onmacht bij HSP’s.
Vorige week zag ik een nieuwe cliënte. Deze vrouw, laten we haar Marleen noemen, ontdekte onlangs dat ze hoogsensitief is en worstelt met verschillende kenmerken ervan. O.a. de noodzaak om voor zichzelf te zorgen en zichzelf en anderen te begrenzen is een leerproces voor haar. Dat ze bovendien al lang over haar grenzen ging, speelde mee in haar worsteling. Op een bepaald moment maakte ze de opmerking: als iedereen hoogsensitief zou zijn, dan zou de wereld toch beter en gemakkelijker zijn.
Dit is een vorm van almacht, die uiteraard in dit geval ontstaat vanuit de onmacht waar Marleen zich vaak in bevindt. Het is echter een vaker geuite bedenking en deze almacht wekt weerstand. Almacht betekent dat je jezelf eigenlijk beter acht dan anderen, dat je jezelf boven hen stelt, in dit geval de niet-HSP’s.
Almacht is altijd gekoppeld aan onmacht. In sommige gevallen komt vooral de onmacht naar buiten en zit het andere ( de almacht) binnen verstopt, in andere gevallen merk je eerst de almacht, en kan je zeker zijn dat de onmacht binnen zit. Zolang je in dit systeem blijft zitten, blijf je weg van je werkelijke kracht en je werkelijke verantwoordelijkheid. Je verantwoordelijkheid om te zorgen voor jezelf als HSP en op te komen voor je noden, je verlangens, je behoefte aan rust en stilte. De verantwoordelijkheid om uit te leggen aan je omgeving hoe jij het ervaart, ook al is dit compleet verschillend van hun ervaring.
Daarnaast zal deze almacht, als ze in voldoende mate aanwezig is, een effect hebben op de omgeving, zeker op diegenen die zelf niet-HSP zijn. Deze houding heeft een effect op je communicatie met anderen. Ook al zijn deze zich niet precies bewust van wat er speelt, ze zullen er onbewust op reageren. Je krijgt dan vaker dan nodig weerstand tov hoogsensitiviteit, wat resulteert in opmerkingen, “doe niet flauw”, “die onzin” en “ik geloof er niet in”. En bovendien zullen mensen die niet-HSP zijn minder bereid zijn om rekening te houden met jou en met alle aspecten van jouw hoogsensitiviteit.
Deze almacht komt vaker voor dan je op het eerste gezicht denkt, want het zit wat verstopt bij sommige HSP’s. Hoe kun je ontdekken of je deze almacht ook hebt? Stel jezelf de volgende vragen :
- Ben ik stiekem van mening dat HSP’s toch “betere” mensen zijn? Ben ik in staat te zien wat de wereld zou missen als iedereen hoogsensitief zou zijn?
- Gebruik je je hoogsensitiviteit om verantwoordelijkheid te ontlopen, om je achter te verstoppen?
- Verwacht je dat “de wereld” zich aanpast aan jou, ook al is dit op een diep onbewust niveau? Want met je verstand weet je dat het niet realistisch is.
En hoe zit het met je onmacht? Herken je je hierin?
- Is het moeilijk voor mij om voor mezelf op te komen? Leg ik deze verantwoordelijkheid soms nog bij anderen? Zij behoren aan te voelen wat ik nodig heb, dat ik moe ben, of overprikkeld?
- Durf ik zeggen aan mijn (directe) omgeving dat ik HSP ben? Of ben ik stiekem beschaamd dat ik HSP ben?
- Ben ik in staat te voelen wanneer het genoeg is, wanneer ik rust nodig heb, waar mijn grens is? Ben ik in staat tot zelfzorg?
Deel jouw ervaringen en observaties in een reactie.
Ken je anderen die HSP zijn? Deel dan deze blogpost met hen.