Velen onder jullie zijn nu de eindejaarsfeesten aan het organiseren en voorbereiden, menu’s aan het bedenken en boodschappenlijsten aan het maken. Ik hoor vele verschillende versies, sommige heel beperkt, sommige heel creatief, sommige zo strikt volgens de regels dat het fanatiek is, anderen volgen de regels dan meer naar de geest vd wet en minder naar de letter.
Voor vele hoogsensitieve personen zijn de eindejaarsfeesten sowieso al niet gemakkelijk of niet persé leuk. Ik hoor al jaren veel frustratie bij cliënten : te veel, te groot, te lang, decadent, onecht, verplichtingen, te opgefokt.
Als hoogsensitieve persoon voel jij misschien wel rapper dan de anderen als de manier van feesten niet meer bevredigend is. Als er onevenwicht is in verdeling van werk, van verantwoordelijkheid. Als feesten, gewoonten, manieren van samenkomen voorbij gestreefd zijn, als het tijd is voor iets anders.
Deze corona-tijden geven je een goed excuus en alle redenen om te breken met tradities en gewoonten die niet meer voldoen. En om nieuwe gewoonten te installeren, die wel vreugde geven, die wel voor verbinding zorgen, die samen gedragen worden.
Een van de redenen waarom het niet meer werkt, is de massale vlucht weg van het donker. De eindejaarsfeesten zijn eigenlijk de viering van de winterzonnewende. Deze nodigt ons uit om in het donker te gaan en zo dan naar het licht te gaan. Die eerste fase slaan we vaak over. Dit zorgt mee voor de verwarring en onvrede rond de feesten. Of maakt ze in elk geval erger. Of vermindert de diepgang van wat er is.
Dus is mijn uitnodiging: ga eens in het donker i.p.v. ervan weg te lopen. Hoe kan je dit doen?
- Ga eens in het donker zitten, misschien laat je alleen een paar kerstlichtjes aan. Hoe is dit voor jou?
- Ga eens wandelen in het donker. Dit hoeft natuurlijk niet alleen.
- Ga eens naar binnen in jouw donkerte : wat kom je dan tegen?
- Ga eens naar je gevoel van eenzaamheid, alleen zijn, depressief zijn, angst.
- Zijn er oude emoties die nog om verwerking vragen?
- Ken je jouw donkere kanten? Ook wel schaduwkanten genoemd. Kan je deze toelaten in jezelf? Kan je ze delen met een vertrouwenspersoon? Misschien is dit de tijd ervoor.
- Voel nadien goed wat je nodig hebt, welk soort feest nu past bij jou en ga hiervoor.
Ik wens jou vooral verbinding met jezelf deze dagen. En van hieruit verbinding met je dierbaren.
Mooi verwoord, met een duidelijke boodschap.
Dank om deze visie neer te schrijven, ik neem het graag mee.
Zeer herkenbaar inderdaad. Zeker de eerste strenge lockdown was een verademing in zekere zin. Toen ik er weer uit moest, was dat serieus paniek voor mij. Ik moest terug uit mijn veilig cocon. Het was een jaar waarin ik mij kon terugtrekken en het toch niet opviel. Ongeacht de angst dat er iemand van mijn dierbaren zou besmet raken, was het een soort van zege…
Eindejaarsfeesten, van het woord alleen al krijg ik koude rillingen. We worden al het hele jaar overspoeld door feesten, festivals, festiviteiten en vooral door veel lawaai in de publieke ruimte. Dit jaar dus niet en dan komt acteur Josse De Pauw op de tv orakelen dat dit een “kutjaar” was. Hij heeft ongelijk, het is beneden alle peil dat hij dat op de openbare omroep mag komen zeggen. Later zal blijken dat dit ook een gezegend jaar was, misschien vinden we er inspiratie in voor de toekomst, ook al lijkt die nu nog donker.