Bij verwaarlozing en breder bij alle jeugdkwetsuren, is er een ander gevolg dat vaak voorkomt, zeker bij HSP’s: nl. dat mensen heel erg gaan redden in de hoop zo iets terug te krijgen dat ze als kind hadden ‘moeten gekregen hebben’. Dit systeem gaat diep zitten bij een HSP, zeker als je er ook nog eens jaren blijft inzitten.
Het begint vaak zo: je bent een hoogsensitief kind en je leeft in een gezin waar je onvoldoende, niet, niet genoeg, niet de juiste zorg krijgt. Dan beslis je –onbewust natuurlijk- om dit gedrag niet over te nemen. Dus ga je heel erg zorgen (voor anderen, niet voor jezelf) en schiet je hierin vaak door. Doordat je zoveel geeft, en doordat je geeft vanuit je eigen te kort, verwacht je iets terug. Ook dit verwachten gebeurt onbewust. Jouw verwachting wordt niet ingevuld, dus komt er kwaadheid. En zo wordt de cirkel van de dramadriehoek geactiveerd.
De dramadriehoek leidt tot frustratie, kwaadheid, onefficient werken, onbevredigende relaties. En tot zeer veel energieverlies. Vele mensen met een burnout zitten in deze driehoek. En deze blijft zorgen voor energieverlies. Want er is geen duidelijkheid over welke verantwoordelijkheid nu klopt. Er is geen afbakening van grenzen. Soms zijn er zelfs geen grenzen.