Hoogsensitieve personen hebben het vaker lastig met alle vormen van assertiviteit : duidelijk en direct communiceren, begrenzen, zowel van zichzelf als van anderen. Zichzelf laten voorgaan op anderen. Neen zeggen, omgaan met manipulatie.
HSP’s zijn vaker confrontatie-vermijdend, ze willen graag harmonie, rust en vrede in hun leven. Natuurlijk is er niets mis met dit verlangen. Het is natuurlijk wel belangrijk om hierin realistisch te zijn. Zonder enige confrontatie blijft de harmonie niet harmonisch.
Een argument dat heel vaak gebruikt wordt is : ik zeg het niet, ik zwijg, ik onderdruk mijn belang, voor “de lieve vrede”. Jammer genoeg wordt dit argument verkeerd gebruikt.
Want uit de praktijk blijkt steeds weer dat het inhouden van ergernis, het niet-aangeven van grenzen, het ‘verdragen’ omwille van de lieve vrede niet werkt. Je gaat nl. de ergernis opkroppen, je bent innerlijk kwaad omdat je niet gehoord werd, omdat je je niet gerespecteerd voelde. En soms lijkt het hier en nu misschien klein en onbelangrijk. Maar al deze verschillende kleine onbelangrijke dingen bij elkaar zorgen op de duur voor conflict. Ze gaan woelen in jezelf. Je gaat wakker liggen ‘s nachts en weet echt niet waarvan. Je voelt je lastig tov een van je dierbaren, en begrijpt het zelf niet goed. Zoals alle kleine haartjes, beetjes zeep samen voor een verstopte wasbak leiden. En dan komt het lijden!
Als de confrontatie open barst, dan komt er veel oude emotionele lading naar boven. Dit maakt dat een confrontatie dan bijna zeker een conflict wordt. Want de ander verstaat deze lading niet, hij weet niet dat je 500 keer geslikt en gezwegen hebt. Hij schrikt van de emoties en van de verandering. Diegene die de oude lading er uitgooide, schrikt meestal zelf ook. Deze voelt zich de dag nadien vaak schuldig en gaat vanuit schuldgevoel weer slikken, opkroppen, zwijgen en de ander laten voorgaan.
Dus, echte vrede betekent: soms een confronterend gesprek durven aangaan met de ander. Vanuit respect voor jezelf en voor de ander. Dit betekent een risico nemen, jazeker. Maar je bent eerlijker dan bij het zwijgen. En duidelijker. En je kropt niet meer op. Je geeft de ander de kans om rekening te houden met jou. En je komt over 10 jaar niet met oude koeien uit de sloot, die erg stinken.
Wanneer is het aangewezen om aan dit traject deel te nemen?
- Je voelt je niet zelfzeker en je vindt het lastig om voor jezelf op te komen.
- Je zegt te gemakkelijk ja. Je voelt je schuldig als je toch eens nee zegt en gefrustreerd als je weer ja hebt gezegd.
- Als HSP ben je veel gericht op anderen en laat ze (te) vaak voorgaan op jezelf. Je omgeving is dit ondertussen gewoon en rekent hierop.
- Je hebt verwachtingen, die je niet uitspreekt en bent dan toch boos als ze niet vervult worden.
- Je hebt een beleid gevoerd van te veel te geven en van grenzeloosheid en wil dit veranderen, alleen weet je niet hoe dit kan.
Als je 2 of meer items hebt aangekruist, dan is dit traject iets voor jou.
Gun jezelf het evenwicht tussen het belang van de ander en jouw belang. Dit is nl. ook in het belang van de ander en van de lieve vrede.